Warm, warmer, warmst! De afgelopen dagen in Zambia

Hoi allemaal!

Wat leuk dat steeds meer mensen mijn reisverslag volgen! Jeetje, ik ben al zo´n anderhalve maand in Zambia. Ongeveer één derde van mijn verblijf hier. En ik begin al te wennen aan de cultuur hoor! Het wordt allemaal wat normaler, terwijl ik mij toch bewust ben en blijf van de verschillen tussen Nederland en Zambia. Erg veel verschillen. Vorige week zondag zouden we naar een gospel concert gaan die aangekondigd werd met posters in Chipata. We hadden de kaartjes al gekocht en waren er om Zambiaanse tijd (te laat). Het enige wat we zagen was een podium en een aantal stoelen. Uhum, waar is het gospel koor? En de andere bezoekers? Na anderhalf uur wachten, vragen en bellen hadden we de hoop verloren dat er nog iets van het gospel concert zou doorgaan. Nouja, dan gaan we maar iets anders doen!

31 Oktober was Marjanneke jarig. We hebben een aantal Zambiaanse mensen uitgenodigd om langs te komen op de verjaardag. In de middag. Natuurlijk heeft een tijd afspreken helemaal geen zin. En waarom zouden we? We hadden toch de hele dag de tijd. Dus toen ik nietsvermoedend ’s morgens in mijn pyjama de woonkamer in kwam lopen was onze eerste gast er al. Die gewoon toevallig langs kwam, zonder dat hij wist dat Marjanneke jarig was. Wat ook wel grappig was: mensen komen hier langs, feliciteren Marjanneke, eten hun taart, en als de gespreksstof op is, je iets beters te doen hebt, of het gewoon super saai vindt, ga je gewoon direct weer weg als de taart op is. Waarom drie uur blijven hangen op een verjaardag terwijl je eigenlijk iets beters te doen hebt? Dus onze gasten kwamen in groepjes, kort maar krachtig. Erg fijn eigenlijk.
’s Avonds zijn Amber en ik met Christabel en haar nicht uit geweest. Het was erg warm, maar heel leuk!

Ook zijn we uitgenodigd op een feest van iemand die bij de diocese werkt. De sisters zeiden dat we iets speciaals moesten aantrekken. We hebben dus omslagdoeken gekocht, zwarte stof en ritsen en hebben onze eigen jurk laten maken! Iedereen heeft een andere jurk. De meningen zijn verdeelt over de resultaten, maar ik ben erg blij met mijn jurk!

Vorige week dinsdag waren er erg veel meiden en vrouwen naar onze voorlichting geweest! Ze bleven maar komen! Amber en ik hebben een interactieve voorlichting gegeven over HIV en Aids. De meiden en vrouwen waren erg open naar ons toe. Woensdag en vrijdag was de opkomst iets minder. Deze week was er weer een hele grote opkomst! We hebben voorlichting gegeven over Soa’s, financiële situatie en omgaan met geld. Er kwamen erg veel meiden opdagen. Dinsdag hebben Amber en ik nog een paar HIV testen gedaan na de voorlichting.

Vanaf vorige week woensdag werd het drie dagen erg koud! Nouja, 20 graden. Het had ’s nachts geonweerd. De kou was even wennen, maar wat vonden wij het leuk! De Zambianen vonden het iets minder leuk volgens mij.
Maar maak je geen zorgen dat we het te koud zullen hebben hoor, deze dagen is het 35 graden! Super heet! Dit is overduidelijk geen weer voor mzungu's (blanken) zoals wij.

Vorig weekend is Nadia die we ontmoet hebben in Katete een nachtje wezen logeren. Eigenlijk kwam ze om Chipata te zien, maar het was erg warm zaterdag. Dus we hadden maar besloten om naar het Protea hotel te gaan en te gaan zwemmen. Lekker uit eten geweest en ’s avonds films gekeken. En zondag natuurlijk het geweldige gospel concert! Haha! Nadat we Nadia uit hadden gezwaaid zijn Amber en ik nog even naar de kinderen in Chesire Home geweest.
Heerlijk weekend gehad dus!

Donderdag ben ik na een meeting bij het Kachere Development Programme naar de Zambiaanse kapper geweest met Marajanneke en Christabel! Eigenlijk was ik wel benieuwd of het wel wat zou worden, en mijn twijfels bleken terecht. Marjanneke wilde een stukje van haar haar er af laten knippen. Dus met de tondeuse (inderdaad, geen schaar) is er een stukje haar er erg scheef af gegaan. Mijn haar wilde ik graag in laagjes laten knippen. Dus met de tondeuse is geprobeerd de plukken aan de voorkant schuin af te laten lopen. Als een helling. Als ik naar mijn voorste plukken haar kijk moet ik denken aan een terrassen camping. En geen helling. Er zijn gewoon steeds kleine rechte stukjes af gegaan, steeds meer naar beneden. Aan de achterkant is er ook een stukje af en ik heb niet te klagen over het resultaat (best recht). Gelukkig heb ik vaak mijn haar in een staart door de hitte. Dan ziet het er eigenlijk wel leuk uit! En als ik mijn haar los heb valt het niet zo heel erg op omdat ik het altijd een beetje achter mijn oor doe. En wat hebben we gelachen! Dus eigenlijk was het ondanks onze mislukte kapsels wel een hele leuke middag. Ik denk dat jullie me bij terugkomst in Nederland snel bij de kapper zullen vinden om de laagjes een beetje bij te knippen ;).

Dit weekend zijn we naar Nadia in Katete geweest. We hebben een nachtje geslapen in Tikondane lodge. En heerlijke pannenkoeken met limoen en suiker gegeten. Er liepen wel kakkerlakken door de keuken (die konden springen). En er zaten torren op de rug van de mevrouw die onze bestelling opnam. Je zou denken dat je daardoor minder trek in de pannenkoeken zou hebben en dat had ik in Nederland zeker gehad. Maar hier went het en de pannenkoeken waren lekker. Ook zijn we met Nadia naar een dansles met acht vrouwen geweest. Erg bijzonder om te zien, en wat kunnen ze goed dansen! We zijn ook nog Katete in geweest om de markt te bezoeken. Ik heb hele mooie chitengue's (omslagdoeken) gekocht. In een barretje wilde een jongen die gefrituurde insecten verkocht dat ik zijn vriendin was. Ik moest lachen om de gedachte dat ik tegen mijn ouders zou moeten zeggen dat mijn vriend gefrituurde insecten verkoopt in het dagelijks leven. Dat hoor je in Nederland niet vaak iemand zeggen (eigenlijk nooit). Ik hou het maar bij mijn leuke Nederlandse vriend! ;) Wel was ik even bang dat hij een gefrituurde rups op mijn schouder zou gaan leggen. Maar dat is echt een flauw Nederlands grapje.

Dit weekend hoorden we ook het nieuws van de hele erge gebeurtenissen in Parijs. Ook in Zambia merken we dat de wereld wreed kan zijn. En soms sta je zo machteloos. Gister avond liepen er twee jongetjes van negen en tien jaar in het donker bij de Spar rond. Het enige wat wij deze straatkinderen konden geven was wat geld en onze flesjes drinken. Het liefst zouden we ze mee naar huis nemen, in bad stoppen, kleren geven en helemaal vertroetelen. Maar waarom zou je dat bij deze twee jongetjes wel doen en niet bij al die andere kinderen die 's avonds alleen door het donker lopen zonder dat iemand voor ze zorgt? We kunnen toch moeilijk honderd kinderen in huis nemen?
Ook horen we wrede verhalen van de tienermoeders en prostituees. Ik hoop dat we voor hun wat kunnen betekenen tijdens ons verblijf, we doen ons best.

Ik hoorde dat het in Nederland slecht weer is. Hopelijk kan ik een paar zonnestraaltjes naar jullie sturen! Wij kunnen wel wat kwijt! Voor nu wens ik jullie nog een fijn weekend!


Liefs,
Iris